Een belangrijke verandering in veel sectoren is dat het thuis en digitaal werken. Maandenlang zijn kantoorpanden leeg en zien en spreken collega’s, klanten en partners elkaar enkel online. Wat doet dat met de psychen van de mens en wat doet dat met onze cultuur?

“Dit is meer dan een discontinuïteit aan het worden”

Digitalisering brengt in korte tijd veel mooie dingen teweeg, maar ook aan de nieuwe trends zitten keerzijdes. Die moeten we vroegtijdig durven te erkennen. Hebben we niet onbewust te maken met een cultuurerosie, doordat de manier van werken en omgaan met elkaar plotseling ‘op afstand’ is? Ondanks voordelen van thuiswerken, zien we dat het waardevol is om elkaar fysiek in de ogen te kijken. Het gaat om een bepaald gevoel, net zoals je dat bij producten hebt; je kijkt er anders naar als je het in je handen hebt dan wanneer je het enkel op je scherm ziet.

“Gevoel dat de samenleving verandert”

Het lijkt erop dat de verhoudingen tussen mensen verandert, maar het is niet helemaal duidelijk in welke mate dat het geval is en of het tijdelijk of blijvend is. Willen mensen juist voorkomen om na de crisis weer in oude werkverhoudingen terecht te komen? Op afstand werken, is dat nou juist een verrijking of een verarming? Veel werkgevers zijn er intern mee bezig om te bepalen wat daar het antwoord op is en hoe zij daar in de toekomst mee om willen gaan. Waar ligt de voorkeur voor de nieuwe standaard manier van werken, nu dat we verschillende scenario’s kennen?

Sommigen geven aan iets te missen tijdens een teams meeting. De ‘geur’ en ‘kleur’ van het gezamenlijk hard werken, de warmte, de menselijkheid. Vooral maakt men zich zorgen of het vertrouwen in elkaar afneemt naarmate men elkaar minder vaak in de ogen aankijkt. Hoe bereiken we een optimum, een goede balans tussen digitaal en fysiek samenwerken?

“Met een eenvoudige wandeling kom je dichter bij elkaar dan ooit tevoren”

Soms zijn oplossingen eenvoudig. Zo komt het idee naar voren om klanten of collega’s uit te nodigen voor een wandeling. Even uit de kleine wereld van huis of kantoor stappen, de buitenlucht in, bewegen, in een andere omgeving, in een park of kroeg afspreken. Dit zorgt voor open en vaak diepere, meer inspiratieve gesprekken. Daarnaast is het creëren van een ‘plek’ iets dat verbindt. Een plek waar je met een team specifiek naar toekomt voor een bepaald project. Dat creëert gezamenlijkheid, vertrouwen en houvast.

Het is nog een kwestie van experimenteren, een leerproces. Kijken wat goed voelt met en voor de relatie. Het vraagt flexibiliteit en omdenken. De crisis heeft impact op de cultuur, dat is duidelijk, maar we hebben het zelf in de hand of we het bij een tijdelijke discontinuïteit houden of het tot een cultuurerosie laten komen.