De totale impact van COVID-19 overzien we ongetwjfeld nog niet. De klap is erg groot geweest. Vooral door de snelheid en de breedte is de impact enorm. We zijn nog aan het bijkomen en operationele zaken aan het regelen. De aandacht gaat nog uit naar care en continuity met extra focus op cash. Organisaties en ondernemers moeten ook wel even wat wegslikken. Veel dromen liggen in duigen.

Er is dan ook nog weinig te zeggen over de wendbaarheid van organisaties. We moeten in ieder geval verder. Zowel “Fire Fighting” als vooruit kijken. In China is men alweer volop aan het opstarten. Nu handelen is cruciaal, anders worden door het sentiment en de maatregelen de consequenties erger dan de oorspronkelijke kwaal. Desnoods ouderen en zieken blijven beschermen en met de rest gas geven.

We moeten de ruimte nemen om na te denken. De mensen uit de organisatie worden daar graag bij betrokken en hebben ook vaak goede ideeën. Diversiteit en inclusiviteit. Zeker wanneer de productie minder is, is er ruimte om hiervoor een aantal mensen apart te nemen. Taskforces die bezig zijn met Rescue & Recovery versus groepen die al naar de toekomst kijken. “Horses for courses.”

Goed kijken naar klanten, leveranciers en concurrenten is ook waardevol. Dingen veranderen snel. Waar je eerst moest pushen ontstaat nu in een keer een grote en urgente pull. Je moet voortdurend blijven luisteren en snel anticiperen.

Niemand heeft zekerheid betreft de toekomst, maar we kunnen wel scenario’s maken. ‘Laag midden hoog’ en ‘kort middel lang’, maar vooral inhoudelijke scenario’s helpen om na te denken over de toekomst. Zeker ook met het ook op de maatschappleijke vragen over de de “Common Ground’ straks. Schetsen maken van de organisatie in haar maatschappleijke context, en daar de scenario’s op los laten. Vooral lateraal nadenken, dingen combineren of juist lostrekken en creatief zijn. Dit helpt bij de beeldvorming. De inhoudelijke scenario’s kan je vervolgens weer doorrekenen op de financiële consequenties.