“Focus op de gezamenlijke ambitie”

Om samen door een crisis heen te komen en ook de werkelijke onderliggende problemen aan te pakken is het belangrijk om verbinding te zoeken en aan te gaan met elkaar om zo de solidariteit en de gemeenschappelijke factor van een samenleving te vinden. Focus op en stimuleer menselijke samenhorigheid en de positieve menselijke elementen om in tijden van chaos en crisis de mens in staat te stellen om het nieuwe normaal te vinden.

“Compromis en kleine stapjes”

De saamhorigheid zit met name in de ambitie die we samen waar willen maken, wat we willen bereiken en wat we met iedereen nastreven. In Nederland willen we bijvoorbeeld vrijheid, goede zorg voor iedereen, goed onderwijs en sociale zekerheid met beperkte maatschappelijke verschillen. De discussie zit dan ook veel meer in de manier waarop -het hoe- we dat bereiken.

Welk model of welke zekerheden gaan we mensen bieden? Hoe laten we mensen zich op de beste manier ontplooien, moeten we meer of minder overheid hebben, bieden we werknemers bescherming of versoepel je het ontslagrecht en bied je een vangnet?

In tijden van crisis is er minder tijd voor discussies: nood breekt wet. De urgentie zorgt ervoor dat wat we willen bereiken voorop staat. De grote uitdaging is focus te houden op de gemeenschappelijke ambitie in wat we willen bereiken in plaats van polariseren op hoe we daar gaan komen en hoe je mensen inspireert en motiveert om zich te blijven ontwikkelen en te doen.

De guldenmiddenweg is misschien wel de beste methode om te bepalen hoe je bij het bereiken van je ambities komt. Om niet extreem te denken, niet te veel te willen in één keer, maar stapje voor stapje dichterbij de gezamenlijke ambitie te komen. Zo zijn Nederlanders van nature meer handelaars dan producenten, die zich het veiligst voelen bij kleine stapjes.

De Nederlandse cultuur kenmerkt zich door een grote mate van overleg en samenwerking. Het stijgende water wordt al eeuwen gezamenlijk aangepakt. In je eentje kan je immers het water niet keren, daar moet je samen dijken voor bouwen en oplossingen voor vinden. Dat leidt tot afgewogen compromissen. De uitdaging is om, ook wanneer het water weer beheersbaar is, niet weer ieder voor zich te gaan, maar om het samen in stand te houden.

“Leg de focus op het wat en waarom, waar we het over eens zijn”

Het is dan ook belangrijk om niet te blijven hangen op het ‘hoe’, maar om steeds terug te pakken op ‘wat’ we ‘waarom’ willen bereiken. Daar zit het perspectief, de inspiratie en de aanzet tot handelen.